Nooit gedacht dat mijn vader googlebaar zou zijn. Het aantal resultaten is dan wel niet groot (mijn vader had dan ook nog nooit van zijn leven een pc aangeraakt), het resultaat is toch één mooie herinnering. En dat is minstens even goed als de hoogste page rank wat mij betreft...
Mijn vader zie je midden onderaan, met de lichtbruine jas, geflankeerd door mijn moeder.
De bijbehorende tekst:
Kampioenviering
De laatste zaterdag van oktober vierde Recht Voor Allen haar kampioenen. Het begon reeds in de namiddag, dan kwamen de gevierden samen met het bestuur. Vanwege de gemeente Zedelgem was vriend-vinkenier Joël Vandamme aanwezig. 's Avonds kwamen daar nog bij Jozef Defevere en Johan Devreese. Bij geurende koffie en een stuk taart bekeken we even het lijstje van onze kampioenen. We zagen enkele nieuwelingen.
De koning, Jeanine Cornelus, is zeker geen onbekende. Ze behaalde de meeste titels in onze maatschappij. Dit jaar had ze geen tegenstand. De 1ste kampioen, Marc Vanwalleghem, stond voor de eerste maal op het podium. De meimaand gaf hem een geruststellende voorsprong zodat hij rustig kon uitbollen.
Voor de 2de kampioen, Freddy Anseeuw, was het al een tijdje geleden dat hij op het schavotje mocht. Hij moest ervoor strijden tot de laatste minuut. Amper twee liedjes beslisten over de titel. Kleine kampioen werd Daniël Verkeyn. Met een gemiddelde van 344 liedjes had zijn vogel niets te vrezen.
Vrouwelijke kampioene, Irene Denolf, is het feesten reeds gewoon. Het is de derde keer in de laatste vijf jaar, dat kan tellen. De jeugdkampioen, Thomas Clybouw, was er ook verleden jaar bij. Waarom geen derde keer?
Eric Cornelus was onze zaterdagkampioen. Hij is nog niet zo lang liefhebber, maar heeft reeds zijn tweede titel binnen. Zou die bakker van een huis verder toch een goede leermeester zijn?
Keizer van onze maatschappij blijft Pascale Defevere. Ze heeft nog niets te vrezen. In de laatste jaren wisselen de koningen zich om het jaar af. Aan al die gelukkigen een hartelijke proficiat.
Stilaan werd het tijd om even op stap te gaan naar enkele bijlokalen.
Iets na zeven uur waren we terug in Jonkhove voor de viering. Met zijn honderd genoten we van een zeer voortreffelijke maaltijd. Tussenin werd hulde gebracht aan de laureaten. Elk kreeg een prachtige vinkenkooi als beloning. De toespraken werden kort gehouden zodat rond elf uur de dans kon ingezet worden. Dit ging door tot in de vroege uurtjes.
Bij mijn thuiskomst kraaide de haan dit jaar niet.
-Piet Vandekerchove-
A.Vi.Bo.-blad 26/01/00
[via http://users.telenet.be/piet.vandekerckhove/artkampaartrijke/fkp1999.html]
Comments