Neen, geen E.coli. Voorlopig zelfs geen ordinair influenzavirus. Hoogstens een lichte vorm van mentale en fysieke uitputting zo net voor de vakantie. Tot eerder deze avond...
Kreatos kapsalon, Torhout. Twintig voor zes. Twintig minuten voor sluitingstijd. Zoonlief nummer twee vertrekt morgen op kamp en moet dringend ontdaan worden van een iets te weelderig geworden haardos. "Wassen en knippen?" Inderdaad. Inschatting op basis van vorige bezoeken: goed een kwartiertje werk. We zijn op tijd, dus.
"Spijtig, maar ik zal u moeten teleurstellen. Wij stoppen met werken om zes uur en we hebben nog heel wat opruimwerk."
Ondanks een teleurgesteld gezicht (fase 1), een kwade blik (fase 2) en een pak logisch-rationele argumenten (fase 3) is er geen lievemoederen aan. Njet! Misschien was de opgeluchte blik bij nummer twee (die zo'n knipbeurt helemaal niet zag zitten) net wat de jongedame in kwestie nodig had om toch maar niet overstag te gaan? Wie zal het zeggen...
In ieder geval: na een pak stil en iets minder stil geuite verwensingen, spontaan opborrelende observaties over voorbijgestreefde vakbondsrigiditeit en onstuitbare bedenkingen over de jeugd die geen arbeidsethos meer heeft, ontwaar ik bij mezelf vooral een gevoel van miskenning.
Blijkbaar heeft Kreatos mij niet nodig. Ben ik als klant toch niet zo belangrijk. Ben ik niet het centrum van de wereld. Zelfs niet van het kapsalon. Wacht maar... Is dat klantvriendelijkheid? Ik zet hier geen voet meer binnen! Ik vertel straks aan iedereen die het wil (of niet wil) horen hoe de snotneuzen van Kreatos Torhout mij behandelen. Heel Twitter, Facebook en LinkedIn mag het weten: ik ben niet tevreden!
Bijna tegelijk moest ik ongewild denken aan de stampvoetende peuter die ik een tijd geleden aan het werk zag in de supermarkt: "Ik wil een lolly. Ik wil een lolly! IK WIL EEN LOLLY!!!"
Ook toen kon mijn ego het blijkbaar niet laten om enkele "rake beschouwingen" af te vuren richting mijn bewustzijn en praatgrage tong - beschouwingen waar de andere wachtenden aan de kassa gretig op ingingen: "Ja, mocht het de mijne zijn..." "In mijnen tijd..." "Die ouders van tegenwoordig..." Enfin: de rest kunt u zelf wel invullen.
Euh... Ben ik de enige die hier een parallel ziet? Zijn we met zijn allen niet de onmiddellijke bevrediging als hoogste goed gaan cultiveren? En vooral: zijn we, mede dankzij de megafoon der sociale netwerken (waar we toch zo makkelijk de bevestiging krijgen die we al te vaak zoeken), niet met zijn allen de klaagcultuur naar ongekende hoogten gaan voeren? En is dat ook niet het zoveelste facet van een verschijnsel dat socio- en andere logen consumentisme gaan noemen zijn?
Toegegeven: mocht dat consumentisme een virus zijn, dan ben ik de incubatieperiode blijkbaar ook al voorbij. Maar ik hoop dat de komende maanden voldoende zonnig en heet zullen zijn om dat virus een beetje uit te zweten. Of zou een sauna op zijn tijd hier zijn nut kunnen bewijzen? En als uitzweten niet helpt, dan zijn pogingen tot zelfrelativering allicht een oplossing. Misschien is dat iets wat we met zijn allen eens vaker moeten doen. Kwestie van een aantal zaken in het juiste perspectief te zien. Of heb ik die vakantie toch meer nodig dan ik dacht?
P.S.: Ik hoop dat de jongedames van Kreatos op tijd naar huis zijn kunnen gaan om van een ontspannende avond te genieten.
P.S.2: Voor wie het zich afvraagt: gelukkig is er in Torhout ook nog Het Kappershuis waar je evengoed zonder afspraak binnen kunt vallen en waar ze tot acht uur 's avonds werken op donderdag. Die haardos heeft dus toch nog de juiste kampsnit gekregen.
Ik ga me niet uitspreken pro of contra. Of een discussie beginnen over de jeugd van tegenwoordig. Maar toeval wil nu dat ik vandaag met mijn moeder een gesprek had over hun beste vrienden - en de buurtwinkel die ze vroeger hadden. Toen heette zo'n winkel geen buurtwinkel, maar gewoon winkel. Want er waren geen andere winkels. Daar deden mijn ouders op zaterdag boodschappen. In ieder geval. De winkel ging open toen de eerste mensen naar hun werk vertrokken. En ging dicht toen er niemand meer honger of dorst had. De winkel was er gewoon ten dienste van de consument. En stond je als needy dorpsgenoot voor een gesloten deur, dan belde je gewoon aan. Tot ze weggeconcureerd werden door de supermarkt...
Posted by: Corry | June 30, 2011 at 10:32 PM
Zoonlief kon inderdaad nog gedaan worden, toch zijn mijn ervaringen in Kreatos Torhout positief. Zeer goed advies en klantvriendelijkheid. Toch vind ik het nogal breed uitgesmeerd, meestal zijn de gasten die zo een commentaar geven zelf de eerste die op hun werk 15 min voor tijd al aan de tikklok staan om naar huis te gaan. Ik vind persoonlijk dat de commentaar van die omhooggescheten dwergpoliep niet aan de orde is. Blijkbaar geeft hij zelf niet veel te doen aangezien hij toch zijn tijd kan vullen met nonsens te verkondigen.
Posted by: destroyer | July 05, 2011 at 09:01 AM
Beste destroyer
Of moet ik zeggen 'Beste Kristof Vanroose'? Hopelijk stoort het u niet dat ik u even van uw pseudoniem ontdoe - ik ben namelijk niet zo gesteld op anoniem gescheld op het internet.
Verder denk ik niet dat ik de eer heb u te kennen. Al vind ik dat eigenlijk ook niet zo erg, na het lezen van uw commentaar. Of was ze ironisch bedoeld? Dat zou kunnen. Maar dan heb ik uw commentaar wellicht niet goed gelezen. Net zoals u mijn bericht blijkbaar niet goed hebt gelezen. Of misschien hebt u het gewoon niet begrepen, dat kan ook.
Nochtans wijst het gebruik van woorden als 'omhooggescheten' en 'dwergpoliep' toch wel op een zekere grijze massa. Of anders op het bezit van een woordenboek, dat is natuurlijk ook een mogelijkheid. Maar in dat geval moet u misschien ook eens het werkwoord 'hebben' opzoeken?
Nu, voor alle duidelijkheid: ik sta geen 15 minuten voor tijd aan de prikklok, al is het maar omdat wij op het werk geen prikklok hebben. Maar ook los daarvan denk ik dat mijn werkgever u probleemloos zou kunnen vertellen dat ik wel vaker als laatste de deur op kantoor dichttrek.
Wat nog... Wel, als u goed gelezen had, zou u doorhebben dat mijn eerste reactie bij de 'neen' van de dames van Kreatos ook niet meer was dan dat. En dat ik ze eigenlijk zelf ook al snel misplaatst vond. Maar dat is u blijkbaar ontgaan?
Nu, blij dat u opkomt voor de dames in kwestie, want eigenlijk verdienen ze het wel. Of ze nu echt gediend zijn met uw aanpak, laat ik in het midden. Maar behalve die ene kleine teleurstelling, hebben wij verder ook helemaal niet over hen te klagen. En we zullen er vast nog teruggaan. Zij het dan misschien iets vroeger dan twintig minuutjes voor het sluitingsuur.
Groet
Serge
PS: U hoeft mijn, naar uw normen breed uitgesmeerde, nonsens trouwens helemaal niet te lezen. Vrijheid, blijheid - weet u wel? Of hebt u ook niet veel anders te doen?
Posted by: Serge Cornelus | July 05, 2011 at 02:08 PM
Ik vind het wel een leuk geschreven stuk
Posted by: woordenboek nederlands | July 17, 2011 at 09:18 PM
Toffe website met interessante teksten. Ik veronderstel dat je hier veel lezers mee bereikt.
Breng ook eens een bezoekje aan mijn blog beautypromo.
nl. Wij hebben er ook een webshop aan gekoppeld
via dewelke we promotionele & decoratieve tools voor de
kapperswereld verkopen.
Moet je zeker eens bezoeken, het kan je op ideeen brengen.
De site is www.beautypromo.nl. Bedankt trouwens voor het publiceren van mijn reactie :)
Posted by: beautypromo kapsalon stoepborden | April 23, 2012 at 05:08 AM